کیانوش جهانپور نوشت: اجرای طرح پزشکی خانواده و نظام ارجاع و پوشش حداکثری آن در جمعیت شهری برخلاف آنچه در آن دمیده می‌شود می‌تواند تأثیرات مثبتی بر کارآفرینی و اشتغال پزشکان عمومی در سراسر کشور داشته باشد. این سیستم به عنوان یک مدل سازمان‌دهی و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی بر پایه مراقبت‌های اولیه بهداشتی و ارتباط مستقیم پزشک خانواده با افراد و بیمار بنا می‌شود و در واقع نوعی ظرفیت سازی برای استفاده مؤثر از خدمات پزشکان عمومی و خانواده و همزمان ارتقای شبکه بهداشتی کشور است.

برخی از مزایای پزشک خانواده برای پزشکان عمومی

۱. افزایش فرصت‌های شغلی: با اجرای طرح پزشکی خانواده، نیاز به خدمات پزشکان عمومی بیشتری برای پوشش مناطق مختلف جغرافیایی و ارائه خدمات پایه بهداشتی افزایش می‌یابد. در واقع برخی خدمات پزشکان مشمول این طرح در حال حاضر از خدمات نابسامان یا مغفول است، پزشکی خانواده همراه خلق فرصت‌های جدید ارائه خدمت و به تبع آن اشتغال است و عموماً نافی هیچیک از فرصت‌های شغلی موجود حداقل در حوزه پزشکی عمومی نیست.

۲. توسعه مهارت‌ها: با مسئولیت‌های گسترده پزشک خانواده در قبال مدیریت سلامت جامعه و البته ارجاع بیماران به متخصصان در صورت نیاز و مدیریت بازخوردهای تخصصی و پیگیری، پزشکان عمومی فرصت بهبود و توسعه مهارت‌های خود را خواهند داشت.

۳. پایداری و ماندگاری شغلی: پزشکی خانواده به نوعی احیا کننده هویت شغلی بخش بزرگی از پزشکان عمومی و همزمان موجب افزایش ماندگاری و پایداری شغلی است، استقرار در یک منطقه خاص به عنوان پزشک خانواده و مسؤول سلامت جمعیت خاص و هدف می‌تواند پایداری و ثبات شغلی بیشتری برای پزشکان عمومی به همراه داشته باشد. البته این مهم در درجه نخست مستلزم تعریف و پایبندی به هویت شغلی پزشک خانواده و تیم پزشکی خانواده است و با استخدام گروهی و شرکتی افراد ذیل قراردادهای فله‌ای تأمین منابع انسانی و…، میسر و ممکن نیست.

۴. رضایت شغلی: ارتباط مستمر با جمعیت تحت پوشش از جمله بیماران و مشاهده مستقیم نتایج مثبت ارتقای شاخص‌های سلامت جمعیت و سلامت افراد می‌تواند به ارتقای رضایت شغلی پزشکان کمک کند.

۵. نقش کلیدی: پزشکان عمومی در سیستم ارجاع نقش کلیدی دارند و مسئولیت مدیریت اولیه سلامت و بهبود مسیر درمانی بیماران را برعهده دارند که این می‌تواند به ارتقای جایگاه حرفه‌ای آنها کمک کند.

۶. فرصت‌های کارآفرینی: پزشکان خانواده می‌توانند با ایجاد کلینیک‌ها و مراکز یا پایگاه‌های خدمات سلامت خود در کنار اجرای طرح پزشکی خانواده، کسب‌وکار خود را توسعه دهند. توسعه کسب و کار سلامت از طریق مشارکت بخش غیردولتی و استقرار پاسگاه‌های سلامت و حتی مراکز خدمات سلامت خصوصی طرف قرارداد طرح و ارائه خدمات جانبی با ضمانت عدم آسیب به طرح محوری پزشکی خانواده و نظام ارجاع به ارتقای تمامی شاخص‌های فوق نیز خواهد انجامید.

در این راستا، بدیهی است آموزش و آماده‌سازی مناسب پزشکان عمومی برای اجرای موفق این طرح‌ها حائز اهمیت است. همزمان فراهم آوردن بستر مشارکت بخش خصوصی در طرح موجب استفاده حداکثری از همه ظرفیت‌های موجود خواهد بود، همچنین، حمایت‌های دولتی و سیاست‌گذاری‌های دقیق می‌تواند به بهبود روند اجرای این سیستم و افزایش تأثیرگذاری آن بر اشتغال و کارآفرینی کمک کند.

قاعدتاً بسیاری از خدمات و جایگاه‌های فعلی پزشکان عمومی در حال حاضر توسط پزشکان خانواده اشغال نخواهد شد و تداوم خواهد داشت، کثیری از پزشکان عمومی در حوزه‌های مدیریتی و اجرایی و فوریت‌های پزشکی و خدمات بیمارستانی و حوزه‌های چون درمان نگهدارنده اعتیاد و خدمات زیبایی و…، و طب کار و پزشکان معتمد سازمان‌ها و شرکت‌ها و… به کار اشتغال دارند و این امر تباینی با گسترش نظام پزشکی خانواده و اشتغال پزشکان عمومی نخواهد داشت.